Aangekomen!!

Dit aangekomen is zowel letterlijk als figuurlijk. Gisteren was ik een soort zombie die alles op automatische piloot deed. Na een mega reis van ongeveer 14 uur achterelkaar in 3 vliegtuigen raak je tijdsbesef en ritme totaal kwijt. Eigenlijk had ik best comfortabele vlotte reis. Het eerste stuk was het moeilijkste- gewoon een vlucht naar Frankfurt die een uur moest wachten in Amsterdam op iets. Hierdoor kwam het halen van mijn volgende vlucht in gevaar.  Een aantal mensen waren al in paniek om volgende vlucht te missen. Ik zette het op een holletje, maar al snel bleek dat ik zelfs na eindeloze gangen door rennen,  ook nog met een trein mee moest. Wat een groot vliegveld!

Zo kwam het dat ik dus buiten adem en ook wel wat paniekerig aankwam bij de gate- waar opeens ook nog security was- enorme rijen waar ik wel tegen heug en meug mocht voorgaan. Maar verder ging de medewerking niet. Twee enorme Duitse  douane vrouwen hadden blijkbaar op slag een hekel aan mij, want ze begonnen mijn tas door te ploegen en onder afkeurend geluid van alles er uit te halen. 

Mijn elektrische tandenborstel, deetroller, lenzen etc. 

Ik liet het allemaal over mij heengaan, en bleek uiteindelijk gewoon alles terug te krijgen in aparte bak. Na gefouilleerd te zijn, en stroom bozig Duits over mij heen te hebben gekregen-omdat ik van alles fout deed mocht ik door. Als 1 van de laatsten kwam ik aan boord van Qatar Airways. Had gelukkig  6 uur om bij te komen. Ik keek een hele serie op het tv schermpje, en kreeg voortdurend drankjes en lekker eten. Ik bereidde mij al voor op een moeilijke overstap in Doha midden in de nacht. Maar dat bleek juist eenvoudig. Gewoon afdalen met vliegtuigtrap in de hete woestijnwind- piloot zei dat het 41 gr was. Met bus werden we vervolgens naar plek gebracht om weer in volgende vliegtuig te stappen. Binnen het uur waren we weer onderweg. Ditmaal een kleiner vliegtuig. Ondertussen was ik zo moe dat de uren beetje dommelend voorbij gleden. Na een vreemd Arabisch ondefineerbaar ontbijt werden we om half 9 in de ochtend afgezet in Colombo, de hoofdstad van sri Lanka. Nauwelijks geslapen, en hopen dat je dan niet eindeloos hoeft te wachten bij de douane. Je voert je visum nummer in op een computer, en dan kan je langs loket. Ik had mij volkomen onnodig zorgen gemaakt over het voddige visumpapiertje- bleek gewoon allemaal in orde. Had het via internet besteld. 

Na aankomsten in India, Indonesië, zuid Amerika reken je op hectische toestanden. Maar hier verliep alles vredig en makkelijk. Ik wandelde hal in en kocht voor ongeveer 6 euro nog een simkaart voor extra telefoon. Er stonden veel mannetjes te wapperen met naambordjes. Ik zag mijn naam niet, maar werd opgepikt door degene die mij zou komen ophalen. 

Ik was denk ik te wazig van het reizen. Geluk dus dat ik deze dag niet zelf nog op zoek moest gaan naar van alles in een drukke stad. 

Nu kon ik vanuit de taxi kijken naar straatbeeld. Lijkt erg jungle achtig met al dat groen. Veel doet mij denken aan India - maar dan zonder de extreme drukte, rotzooi/stank en al de loslopende beesten. Wel veel tuktuk's, getoeter, verkeer.

Ik werd ontvangen door eigenaar van mijn resortje. Een prachtige grote tuin met tropische vogels, vissen en prieeltjes opgezet in Japanse stijl. Eigenaar heeft bijna 20 jaar in Japan gewerkt. Ik heb mijn eigen huisje. Met waterkoker en koelkast. De verdere eerste dag viel ik steeds in slaap- miste alle etenstijden, maar had zelf cup a soup en crackers en wat bewaarde broodjes uit vliegtuig. Wel fijn om nergens heen te hoeven. Ik wandelde wat door de tuin, bezocht het zwembad. Maar al snel begon het te regenen. Niet gewoon, maar een echte moesson bui. Eigenlijk heb ik er verder niet veel van gemerkt omdat ik alsmaar sliep. Nu vanmorgen in een tuktuk naar het centrum van Negombo zag ik dat er straten onder water stonden. Iedereen liep er op zijn slippers doorheen. Vandaag lijkt het beter weer. Ik heb al stuk gewandeld, ook langs de kanalen die door Nederlandes zijn aangelegd ooit. 

Zo'n eerste dag is altijd op een leuke manier wennen. Al die indrukken, geuren, geluiden. 

Het geld onwennig- steeds omrekenen hoeveel iets nu kost. Banken proberen te vinden om wat op te nemen. ING pasje dat niet werkt...

Wel blij dat ik toch al in Nederland wat had omgewisseld. Kan nu gewoon betalen in het Zen- café waar ik nu zit. Blijkt echt iets voor buitenlanders te zijn- beetje bali achtig stijl met vegan eten, sfinx achtig poezen en goudvissen. Waarschijnlijk betaal je hier de hoofdprijs qua eten en drinken, maar is rustgevend om te zitten met lieve bediening en mooie new age muziek. 

Eigenlijk krijg ik tot nu toe wel de indruk dat mensen heel vriendelijk zijn. Bijna soort van beleefde afstand. Behalve chauffeurs van tuktuks die proberen om een rit te krijgen, reageren mensen niet op mij- zie ze wel kijken. Ik val ook op omdat het buiten toeristische seizoen is. Waarschijnlijk had ik toch ook weer Indiase toestanden verwacht. Mensen die als vliegen op je af komen, en van alles willen. 

Ik krijg veel tips van eigenaar mangohouse over reizen hier. Had ik ook beetje op gehoopt. Zo heb ik nu app om taxi te bestellen (soort van uber, maar dan simpel en goedkoop met tuktuks). Ik blijf hier tot zaterdag. Dagen om te wennen en om te schakelen. Elke dag een beetje meer proberen. Vanavond misschien mijn eerste curry. Ik zag al dat er veel vlees werd gegeten- dus wel anders dan India! 

Voorlopig zal ik nog even alles vergelijken vrees ik- maar zie nu al in dat het een totaal ander land is.